Zespół Aspergera relatywnie często jest diagnozowany u osób w wieku nastoletnim. Nastolatek uczęszcza więc już do szkoły średniej i, dopiero gdy pojawiają się u niego stosunkowo nasilone problemy z zachowaniem i funkcjonowaniem w społeczności, rodzice decydują się na diagnostykę. Czy istnieje „instrukcja obsługi” nastolatka borykającego się z zespołem Aspergera?
Narastający stres – główny powód zaburzonych interakcji społecznych
Nastolatek z zespołem Aspergera to młody człowiek, który choć chciałby normalnie funkcjonować w danej społeczności zwłaszcza szkolnej, nie panuje nad niektórymi ze swoich zachowań. W konsekwencji odbierany jest za nastolatka z problemami wychowawczymi, a nawet z dysfunkcyjnej rodziny. Nauczyciele w szkołach średnich nie mają czasu na dokładne przypatrywanie się uczniom, a więc nieładnie mówiąc, „wrzucają uczniów zachowujących się inaczej do jednego worka” i uznają za nastolatków sprawiających problemy. W młodym człowieku narasta stres, który napędza błędne koło jego zachowań, które z czasem mogą przybierać na sile.
Nastolatek z zespołem Aspergera – co robić?
Odmienność nastolatków z zespołem Aspergera może sprawiać im wiele kłopotów. Bardzo często są to osoby, których wypowiedzi uznawane są za niestosowne. Poza tym mają one problemy z nieśmiałością, nawiązywaniem kontaktów i przyjaźni. Często asymilują się, ale też miewają agresywne zachowania, które to właśnie najbardziej przeszkadzają w pozytywnym odbieraniu nastolatków z ZA przez grupę oraz nauczycieli.
Co robić?
Po pierwsze nie odbierać nastolatkom dostępu do nauki w tradycyjnej szkole. Znaleźć taką, która jest przychylna integracji. Pomoc i wsparcie psychologiczne to priorytet, ponieważ wyłącznie dzięki odpowiedniej specjalistycznej terapii i świadomości rodziców nastolatek z ZA ma duże szanse na rozwój w sprzyjających warunkach.
„Taryfa ulgowa” w ramach wychowania nastolatków z zespołem Aspergera nie jest prawidłowym podejściem. Dziecko należy wspierać, zachęcać do pokonywania trudności, ale też nie stawiać zbyt wysoko poprzeczki, aby dziecko nie zniechęciło się w działaniu.
Krótka instrukcja obsługi jak postępować z nastolatkiem z ZA?
- Dziecku należy zapewnić przewidywalne i zawsze bezpieczne otoczenie.
- Unikać wprowadzania zmian i niespodzianek.
- Chronić przed napastowaniem i rozdrażnianiem.
- Zapewnić regularny tryb dnia.
- Zapewnić dostęp do zajęć sportowych bez współzawodnictwa.
- Zachować cierpliwość w ramach tłumaczenia wszelkich codziennych spraw.
Jak zapobiegać wybuchom?
Osoby z Aspergerem podatne są na depresję. Warto pamiętać, że wybuchy złości to reakcja na frustrację i stres. Ten można łagodzić na wiele sposobów. Doskonały relaks zapewnia takim osobom użytkowanie kołdry obciążeniowej, która służy w ramach terapii integracji sensorycznej. To idealne rozwiązanie w ramach wszelkich zaburzeń takich jak: ADHD, autyzm, zespół Aspergera, nerwica, depresja czy bezsenność.
