Leczenie nerwic musi być w pełni uzasadnione i mieć poparcie lekarza prowadzącego. Odpowiedni psychiatra lub psychoterapeuta musi zdiagnozować zaburzenie, a następnie w zgodzie z pacjentem ustalić sposób leczenia. Nie można samemu decydować o sposobie terapii, gdyż można zwyczajnie sobie zaszkodzić. Nerwice są chorobami układu nerwowego, a skutki amatorskich metod mogą być naprawdę tragiczne w skutkach.
Leczenie farmakologiczne
Leczenie farmakologiczne w jednych nerwicach jest niezbędne, a w innych jedynie opcjonalne. Nie mniej jednak jest bardzo istotne, a same leki dzieli się na przeciwlękowe (o działaniu doraźnym, krótkotrwałym), a także przeciwdepresyjne (działanie długofalowe).
Leki przeciwlękowe o działaniu doraźnym stosuje się najczęściej w formie benzodiazepin i ich zadaniem jest zmniejszenie objawów lęku oraz bezsenności. Ich niewątpliwą zaletą jest to, że potrafią łagodzić ataki nerwicowe i wszelkie inne objawy chorób układu nerwowego, jednak niestety są często silnie uzależniające. Ich długie stosowanie może uzależnić człowieka od ich zażywania, co z kolei rodzi kolejny problem (jednej choroby nigdy nie można zastępować drugą).
Leki przeciwdepresyjne natomiast regulują obroty serotoniny w organizmie (konkretniej w układzie nerwowym) i wpływają na pracę komórek mózgu. Leki te są stosunkowo bezpieczne (rzadko kiedy skutkują niepożądanymi objawami), łatwo się je stosuje (np. tylko raz dziennie) a także wykazują dobrą skuteczność.
Psychoterapia
Psychoterapia to metoda leczenia, której fundamentem jest dobra relacja pomiędzy pacjentem i lekarzem. Jest to trudne, bo problemy nerwicowe często skutkują brakiem pewności siebie i izolacją, ale relacje te są niezbędne do skutecznej terapii. Oczywiście podstawą takiej relacji musi być rozmowa, a sama terapia powinna składać się z kilku elementów.
Pierwszy to etap rozpoznania choroby i użycie odpowiedniej terapii do konkretnego zaburzenia. Inaczej bowiem leczy się nerwicę sercową, a inaczej nerwicę natręctw. Choć niektóre objawy nerwic mogą być podobne lub takie same, to będą wynikały z zupełnie innych przyczyn. Należy więc dokładnie przeanalizować źródło występowania nerwicy i dobrać odpowiedni rodzaj terapii
Następnie należy określić możliwości oraz oczekiwania chorego. W zależności od stopnia natężenia nerwicy oraz indywidualnych predyspozycji, intensywność terapii może być diametralnie różna. Mogą wystarczyć spotkania raz na tydzień czy dwa, a czasami 3 spotkania w tygodniu to za mało.
Wybór samego psychoterapeuty też nie jest bez znaczenia. Jako że nerwica jest chorobą trudną do zdiagnozowania i leczenia, a jej objawy są przeróżne, istnieje wiele różnych metod terapii. Należy dobrać lekarza w taki sposób, by mieć pewność, że zna się na tym co robi i wie jak diagnozować pacjentów. Przydać mogą się referencje od znajomych itp.
Metody alternatywne – kołdra sensoryczna
Chociaż nie należy do głównych metod leczenia nerwic, to okazała się prawdziwym hitem ostatniej dekady. Kołdra sensoryczna, bo o niej mowa, to z pozoru zwykła kołdra, która jednak posiada lecznicze właściwości. Dlaczego warto jej się przyjrzeć i w jaki sposób ona właściwie działa?
Przede wszystkim należy zacząć od tego, że stosuje się ją w terapii zaburzeń integracji sensorycznych. Objawiają się one tym samym, czy objawiają się nerwice – wyobcowaniem, potliwością, brakiem koordynacji ciała czy apatią i zmęczeniem… Objawów jest dużo i zależą one od chorego.
Zaburzenia integracji sensorycznej mają swoje źródło w układzie prioreceptywnym. U osób chorych działa on nieprawidłowo – czyli w nieprawidłowy sposób odbiera bodźce z zewnątrz i nieprawidłowo je przetwarza na reakcje organizmu. Osoba z zaburzeniami integracji sensorycznej jest zatem nieprzystosowana do normalnego funkcjonowania, gdyż jej reakcje na rzeczywistość są złe.
Kołdra sensoryczna wypełniona jest szklanymi włóknami, które nadają jej odpowiedniej wagi. Na tyle dużej, by naciskała ona delikatnie na ciało i pobudzała do działania receptory prioreceptywne, które znajdują się w mięśniach i włóknach mięśniowych. Receptory te zaczynają, pod wpływem obciążenia, pracować w odpowiedni sposób. Regulowana jest zatem integracja sensoryczna, co bezpośrednio wpływa na samokontrolę i samoorganizację osoby poddawanej terapii.
Kołdra sensoryczna jest znakomitym uzupełnieniem terapii u dorosłych, którzy zmagają się z nerwicą. Leczy ona objawy nerwic, bo bardzo często są one wynikiem nieprawidłowej integracji sensorycznej organizmu. Nerwowość, lęki, poczucie wyizolowania… Wszystko to ma bardzo często swoje źródło w źle działających receptorach priorceptywnych.
Największą zaletą kołder sensorycznych jest ich uniwersalność i nieinwazyjność. To nie są tabletki, od których można się uzależnić, albo terapeuta, do którego trzeba fatygować się do gabinetu. Wystarczy po prostu zamówić kołdrę o odpowiednim rozmiarze i regularnie się nią przykrywać – w dzień lub w nocy.
Przy leczeniu zaburzeń nerwicowych należy sięgać po wszelkie środki terapeutyczne, które mogą okazać się pomocne. Kołdry sensoryczne są dokładnie tym, czego części chorych na nerwice brakuje – prostym środkiem wpływającym na dobre samopoczucie i pewność siebie.
