Nerwica – jak ją rozpoznać i leczyć

35 objawów nerwicy

Nerwica to jedna z tych podstępnych chorób, których objawy trudno powiązać z przyczyną. O nerwicy mogą świadczyć m.in. bezsenność, nadmierne pocenie się, zaburzenia równowagi, drżenie kończyn, problemy z koncentracją. Trudność polega na tym, że podobne symptomy towarzyszą także innym przypadłościom. Jak zatem rozpoznać nerwicę i co zrobić, by się z niej wyleczyć?

Dolegliwości towarzyszące nerwicy

Symptomy nerwicy można zaobserwować zarówno w sferze fizycznej, psychicznej, jak i emocjonalnej. Często wystąpienie objawów somatycznych (np. kołatanie serca, drżenie, nagłe osłabienie) uruchamia negatywne emocje (lęk, atak paniki). Panika z kolei potęguje fizyczne reakcje ciała. Mamy tu do czynienia z błędnym kołem nerwicy.

Objawy somatyczne nerwicy

Objawy somatyczne mogą pojawić się w efekcie trudnej (stresującej) sytuacji, ale często występują bez żadnej przyczyny zewnętrznej. Należą do nich:

1. bóle i zawroty głowy,
2. zaburzenia równowagi,
3. suchość w ustach,
4. zaburzenia łaknienia,
5. bóle brzucha,
6. ucisk w gardle,
7. wymioty,
8. płytki oddech,
9. drżenie kończyn,
10. mrowienie i drętwienie kończyn,
11. bóle mięśni,
12. bóle kręgosłupa,
13. uderzenia gorąca,
14. nagłe uderzenia gorąca,
15. bóle i kołatanie serca,
16. nadmierne pocenie się,
17. częste oddawanie moczu,
18. bezsenność lub letarg,
19. zaburzenia seksualne,
20. bolesne lub nieregularne miesiączki.

Warto dodać, że chorzy odczuwają te przypadłości niezwykle intensywnie, tak, jakby mieli za chwilę umrzeć. W tym momencie zwykle następuje atak paniki, czyli objawy natury emocjonalnej.

Objawy nerwicy w warstwie emocjonalnej

Negatywne emocje związane z nerwicą mogą rodzić się na skutek nagłego pogorszenia kondycji fizycznej lub bez związku z żadną przyczyną. Wśród objawów można wymienić:

1. nieuzasadniony lęk,
2. irytację,
3. niepokój,
4. panikę,
5. przygnębienie,
6. apatię,
7. nagłe zmiany nastroju,
8. rezygnację.

Symptomy nerwicy po stronie psychiki

1. zaburzenia pamięci
2. zaburzenia koncentracji,
3. gonitwy myśli,
4. natręctwo myśli,
5. derealizacja,
6. depersonalizacja,
7. wewnętrzny przymus powtarzania określonych czynności.

Jak podkreślają lekarze psychiatrzy, osoby cierpiące na nerwicę (w odróżnieniu np. od schizofreników) zdają sobie sprawę z tego, że występują u nich tego rodzaju objawy i mają do nich krytyczny stosunek.

Leczenie nerwicy

Nerwicę można, a nawet trzeba leczyć, by nie doprowadzić do jej pogłębienia. W procesie zdrowienia ważna jest zarówno własna aktywność, jak i wsparcie psychoterapeuty, a w niektórych przypadkach – pomoc psychiatry.

W łagodnych stanach nerwicy dobrze jest starać się pomóc sobie samemu – prowadzić zdrowy tryb życia i ograniczać powody do stresu. Koniecznie trzeba zadbać o umiejętne planowanie dnia, rozwijanie własnej asertywności i równowagę pomiędzy pracą, a wypoczynkiem. Warto zapewnić sobie relaks w trakcie dnia (wychodzić na spacery w otoczeniu zieleni, czytać książki, dbać o aktywność fizyczną). Szczególną uwagę należy zaś przyłożyć do zdrowego i nieprzerwanego snu w nocy.

We wszystkich działaniach warto wspomóc się psychoterapią. Dlaczego? Psychoterapeuci, przez pracę z pacjentem, starają się wykryć podłoże choroby, pomóc w znalezieniu innych sposobów reagowania w sytuacjach stresowych lub w atakach paniki. Stosują przy tym naturalne i skuteczne metody terapii.

Przykładem może stosowanie kołder obciążeniowych (sensorycznych), które pomagają wyciszyć się i zasnąć, a także zdecydowanie poprawić jakość snu. Dzięki głębokiemu naciskowi kołdry na ciało pacjenta następuje stymulacja mięśni oraz ścięgien, a ciało ulega rozluźnieniu. Praktyka psychoterapeutów wskazuje na bardzo duży udział kołdry sensorycznej w poprawie stanu zdrowia nie tylko osób borykających się z nerwicą, ale także z takimi chorobami jak depresja, ADHD, Zespół Aspergera i wieloma innymi schorzeniami. Więcej na ten temat można przeczytać na stronie kolderka.net. Kołdra obciążeniowa ma także wpływ na produkcję serotoniny odpowiedzialnej za poprawę nastroju.

Odblokowanie wytwarzania serotoniny u chorego na nerwicę jest również celem psychiatrów. Trzeba jednak pamiętać, że psychiatrzy skupiają się głównie na leczeniu farmakologicznym. Proponują środki wyciszające, czy antydepresanty. Taka pomoc jest niezbędna w poważniejszych stanach nerwicy.

Psychiatrzy, podobnie jak psychoterapeuci, zwracają uwagę na jakość snu chorego. Dzieje się tak nie bez przyczyny. Podczas snu zachodzą procesy niezwykle istotne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, m.in. porządkowana jest pamięć, poprawia się koncentracja, mózg przygotowuje ciało do prawidłowych reakcji na bodźce zewnętrzne. Wtedy też organizm przestaje produkować kortyzol (hormon stresu), a intensyfikuje się synteza neuroprzekaźników serotoniny (hormonu szczęścia). Serotonina reguluje m.in. sen, apetyt i ciśnienie krwi. Jej brak powoduje zmęczenie, zachowania agresywne, a także depresję. W przypadku ciężkiej nerwicy synteza serotoniny może być zakłócona. Sposobem psychiatrów na jej zintensyfikowanie jest dostarczanie organizmowi substancji psychoaktywnych.

Osoby cierpiące na nerwicę postrzegają bezsenność jako skutek choroby. Tymczasem jest to także czynnik wpływający na powstawanie i rozwój nerwicy. Złożony związek snu (a także jego braku) z chorobą każe zwracać na ten problem szczególną uwagę i już w początkowej fazie choroby skupiać się na zachowaniu prawidłowego, dobowego rytmu aktywności organizmu.